Ik ben erg voorzichtig met hypes. La La Land was een schot in de roos, Moonlight vond ik wel een mooie film. Get Out werd onthaald als een meesterwerk, een mijlpaal in het horrorgenre, een unieke film die behoorlijk wat kritiek levert op de racistische maatschappij. Natuurlijk wilde ik dit filmdebuut van Jordan Peele graag in de bios kijken. In de Filmhallen kon ik de laatste … Lees verder Get Out
Zes jaar geleden kwam Tinker Tailor Soldier Spy uit, een boekverfilming van John le Carré. De cast bestond uit de creme de la creme van de acteurswereld: Gary Oldman, John Hurt, Toby Jones en Tom Hardy, om er een paar te noemen. Tomas Alfredson, die het ijzingwekkende Let The Right One In regisseerde, zat ook nu weer in de regiestoel. Vrijwel elke recensent stond te … Lees verder Tinker Tailer Soldier Spy
Een film die balanceert tussen een psychologisch drama en een gitzwarte komedie, en ook nog eens een satire wil zijn op de showbizwereld. De twee hoofdpersonages gaan helemaal op in hun eigen illusies en worden gedurende het verhaal steeds gevaarlijker. Een mindere regisseur had hier misschien een rommeltje van gemaakt, een allegaartje aan genres die alle kanten opschoot. Mindere acteurs hadden de personages tot persiflages gemaakt. Maar in … Lees verder The King of Comedy
Na een nacht vol horror had ik zin om even af te wisselen. Netflix had voor mij als aanrader The Inbetweeners Movie, waarvan ik ooit de trailer in de bioscoop heb gezien. Hij is lastig te oordelen. In het begin vond ik hem tenenkrommend slecht, tot hij halverwege wat sympathieker werd en ik zowaar moest lachen. Geen autowrak dus, maar goed kan ik hem toch … Lees verder The Inbetweeners Movie
Het was niet de beste horrornacht. Lees verder Fright Night 2017
Ze worden beschouwd als één van de Grote Vier uit de metalwereld en toch moeten ze in groepstherapie om te voorkomen dat de band uit elkaar valt. Ik denk dat ik de documentaire Metallica: Some Kind of Monster zo aardig samenvat. Bassist Jason Newsted haakt af. Ze hebben met zijn vieren zoveel meegemaakt, en dan hebben ze verdorie therapie nodig om hun onderlinge geschillen te … Lees verder Metallica: Some Kind of Monster
Ik wist niet goed wat ik kon verwachten van Lady MacBeth. Uit de trailer kwam ik niks wijs. Uit recensies kon ik opmaken dat het ging om een vrouw die zich ontworstelde uit haar keurslijf. En dat ze ook flink wat “lijken” in de kast moet verbergen. Het leek mij intrigerend genoeg om de film te kijken in de bioscoop. In het begin had ik … Lees verder Lady MacBeth
Lars von Trier is het soort filmmaker die je ofwel grondig haat, ofwel de hemel inprijst. Hij is een verhalenverteller die zich geen zak aantrekt van de regels. Of van zijn publiek. De ene keer is zijn werk toegankelijk, denk aan Breaking the Waves, de andere keer is het een hermetisch kunstwerk, zoals Antichrist. Nymphomaniac is een combinatie van die twee uiterste. Een personagestudie naar de … Lees verder Nymphomaniac (I)
Het was mijn plan om vanavond naar I Spit on Your Grave te kijken. Het origineel dan, uit 1978. Helaas staat hij niet op de Nederlandse versie van Netflix. Gelukkig ben ik flexibel en koos ik een andere film. Het werd 8 Mile van Curtis Hanson, de semi biopic over Eminem waarin de rapper zelf de hoofdrol speelt. Ik had er toentertijd goeie verhalen over gehoord en de … Lees verder 8 Mile
Fantasia 2000 zag ik jaren geleden, toen ik nog op de basisschool zat, in de bioscoop. Het was een IMAX voorstelling. Dat maakt indruk, zeker omdat het de eerste keer was dat ik naar een IMAX voorstelling ging. Uit nostalgische gevoelens besloot ik de film weer eens te kijken. Er is natuurlijk een verschil zo’n film in IMAX te zien of op een iPad. Het beeld is een … Lees verder Fantasia 2000
