Hoe maak je in godsnaam een film over robots van ruim twee uur, waarin het toch puur draait om hun gevechten? Robots die nota bene gebaseerd zijn op speelgoed? Het antwoord is simpel: je huurt als regisseur Michael Bay in. Die vult de tweeëneenhalfuur wel op. Ik heb niet zoveel tegen hem, toch had ik zo mijn twijfels over Transformers. Critici, in ieder geval in Nederland, reageerde nogal zuur op dit actiespektakel. Maar dit jaar kunnen we deel vijf(!) verwachten, dus waarom niet eens het eerste deel proberen. Conclusie: Bay heeft met Transformers een 144 minuten durende adrenalinerit gemaakt om “U” tegen te zeggen. Maar niet alleen met robots. Er zijn menselijke personages nodig om het publiek mee te krijgen. Enter Sam (Shia Labeouf) en Mikaela (Megan Fox).

Ze komen erachter dat er robots op aarde zijn geland: de Autobots en de Decepticons. Deze torenhoge machines zijn in oorlog met elkaar en zijn op zoek maar de All Sparkle, een gigantische kubus die machines en apparaten transformeren in soortgelijke robots. Er zijn nog andere lijntjes en personages die worden meegeweven, dit is de rode draad.

Het eerste wat mij opviel aan Transformers was de humor. Deze komt voornamelijk voort uit het neurotische en hypere karakter van Sam en dit geeft de film een lekkere sjeu mee, plus nog een vette knipoog. Hij en Mikaela  de film ook nog eens de nodige menselijkheid mee. Als personage zijnde maken ze geen ontwikkeling door, toch ga je met ze meeleven. En via hun met de robots. Toen Sam met vochtige ogen moest toekeek naar zijn zwaar gewonde beschermer Bumblebee, voelde ook ik medelijden met een robot die nauwelijks een persoonlijkheid bezat.

Maar Transformers zou geen Michael Bay film zijn zonder de nodige actie. En man, die actie krijgen we. Als de robots met elkaar op de vuist gaan, raketten afvuren, door de lucht vliegen en om zich heen maaien, trekt Bay alles uit de kast. De actiescènes zijn soepel en gelikt, Bay slaagt erin de kijker dicht bij de chaos te betrekken, zonder het overzicht kwijt te raken.

Transformers is verder verre van perfect (het verhaal rammelt, platte personages), maar de pluspunten zijn in dit geval gewoon overheersend. LaBeouf en Fox vormen een sterk team, soms is het wel erg kazig, maar ik heb mij vermaakt. Ik blijf erbij dat een vijfde deel ronduit krankzinnig is, LaBeouf is volgens mij inmiddels afgehaakt. Aan de andere kant kon ik mij niet voorstellen dat één film over deze speelgoedpoppen mogelijk was. Wie weet volgen er meer recensies.

28-4-2017/Michael Bay/Shia LaBeouf en Megan Fox