Na een nacht vol horror had ik zin om even af te wisselen. Netflix had voor mij als aanrader The Inbetweeners Movie, waarvan ik ooit de trailer in de bioscoop heb gezien. Hij is lastig te oordelen. In het begin vond ik hem tenenkrommend slecht, tot hij halverwege wat sympathieker werd en ik zowaar moest lachen. Geen autowrak dus, maar goed kan ik hem toch ook niet noemen.

Will (Simon Bird), Jay (James Buckley), Neil (Blake Harrison) en Joe (Simon Cooper) zijn eindelijk klaar met de middelbare school. Met zijn vieren gaan ze op vakantie naar Mali, met als bedoeling het flink op een zuipen te zetten en achter de vrouwen aan te gaan. Natuurlijk loopt het allemaal net even anders en leren ze de echte waarde van vriendschap kennen.

De eerste helft is ronduit slecht. Dan heb ik het niet alleen over geforceerde grappen, maar ook bloedirritante personages – met de betweterige Will stipt op één. Het dieptepunt is de scène waarin ze in een casino terechtkomen en daar kennismaken met vier meisjes: Jane (Lydia Rose Bewley), Alison (Laura Haddock), Lucy (Tamla Kari) en Lisa (Jessica Knappett). Ik begrijp ook wel dat dit een onderbroekenlolkomedie is en dat het zo ongemakkelijk mogelijk moet worden gemaakt voor de vier heren, maar ik heb eerder met plaatsvervangende schaamte gekeken dan met een lach. Als de jongens de meisjes de eerste keer willen “benaderen” met een “dans”, vroeg ik mij af of ze nou sociaal gestoord waren, of gewoon gestoord.

Toen gebeurde er iets merkwaardigs in de tweede helft: de film werd een stuk sympathieker. Niet beter, maar de jongens gedragen zich minder als randdebielen, en dat maakte The Inbetweeners Movie een stuk draaglijker. De grappen, hoewel nog steeds flauw, zijn ook net wat scherper (“I think he might be drowning” vond ik één van de betere). Het zorgt ervoor dat het geheel nog net op een vijf uitkomt. Verre van goed dus, maar ik heb slechtere films gezien.

Dit blijkt trouwens voort te borduren op de serie The Inbetweeners. Die krijgt dan wel weer goeie kritieken, als het aan de film ligt sla ik het liever over.

17-4-2017/Ben Palmer/Simon Bird en Laura Haddock