Jarenlang heeft Martin Koolhoven eraan gewerkt, nu is ie er dan: Brimstone, zijn epische western, met glansrollen voor Dakota Fanning, Guy Pearce en Carice van Houten. Dat het publiek zijn kans grijpt wordt direct duidelijk, de première in Kriterion is namelijk goed bezocht.

In Brimstone draait het om Liz (Fanning) die op de vlucht is voor de mysterieuze The Reverend (Pearce). Het verhaal is verdeeld in vier hoofdstukken. Om het de kijker nog even moeilijk te maken, wordt het verhaal achterstevoren verteld. Tenminste, tot halverwege, dan wordt het wel weer chronologisch verteld. En dan vallen alle stukjes in elkaar.

De vorm van vertellen doet denken aan de klassieker van Christopher Nolan, Memento, waarin ook Guy Pearce een belangrijke rol speelt. Het grote verschil met Brimstone, is dat daar de achterstevoren structuur een functie had: het personage van Pearce leed namelijk aan geheugenverlies. En op deze manier hadden zowel de kijker als hij een informatieachterstand, waardoor je je meer met het personage ging identificeren. In Brimstone is dat niet het geval. Wel de informatieachterstand, maar ik kon mij lastig met de personages identificeren.

Het geweld in de film is behoorlijk cru. Daar heb ik niks op tegen, (ik ben een fan van Quentin Tarantino nota bene), maar het komt wel vrij cartoonesk over. Zeker als een personage weigert te sterven en je je afvraagt of er misschien geheime superkrachten in het spel zijn.

Daar staat dan weer tegenover dat Brimstone razendspannend is en de strijd tussen Liz en The Reverend zenuwslopend. Het geeft de film een harde, rauwe sfeer zoals we die kennen uit de beste westerns. En laten we niet vergeten dat Pearce erin is geslaagd zich een redelijk overtuigend Nederlands accent aan te meten. Dat maakt de film toch weer erg de moeite waard.